Geduld wordt beloond !

Het begon vandaag met wat tegenslag.
Op weg naar de Wisentweg brak de ketting van mijn Koga. Ik was in de buurt van de brug over de A-6, dus dat was een aardig eindje om terug te lopen.
Dan toch maar met de auto.
De eerste vogel die ik op de kavel zag was een gele kwikstaart, die uit de slootkant opvloog.
Die was nog niet eerder gesignaleerd. Dat vergoedde het autoritje een beetje.
Koopman sr. was  met de trekker  op het land de aardappels aan het aanaarden . En hij kwam vertellen dat er nesten waren. Drie in getal.
Dus ik het land op, bij het derde sproeivlaggetje.

En kijk... een prachtig nest met 4 eieren.
Voorlopig dacht ik aan een kievit, hoewel ik ze wat licht vind, niet royaal gespikkeld en wat klein.
Wat meer naar het westen, ongeveer op dezelfde plek als vorige week zag ik eerst één, en later een tweede bontbekplevier.
Die vogels rennen achter elkaar aan, hoewel ze wel in een verschillende zaaivoor lopen.
Ze zitten dus niet áchter elkaar aan, maar wel achter elkáár, als je snapt wat ik bedoel.
Ze horen bij elkaar heb ik de indruk.

Verder doorlopend naar achteren ontdekte ik een tweede nest van een kievit.
En teruglopend vanaf de tocht, (dus) weer in zuidelijke richting zowaar nog een derde nest met 3 eieren!

Het opvallende is dat bij geen van deze drie nesten een vogel te bekennen is. Hoewel...
in de buurt van van het eerste nest - toen ik weer terug liep - sloop de bontbekplevier pal voor mij weg. Hij liep voor me uit, wachtte tot ik wat dichterbij kwam en ging er daarna weer vandoor. Hij bleef lopen, het "trekkerpad" over naar het deel met de aardappels, en liep ook daar steeds verder weg. Nummer twee was niet te zien.
Het deed bij mij de veronderstelling postvatten dat het eerste nest dat ik gezien heb niet van een kievit is maar van deze twee bontbekplevieren. Ik zal dat nog eens goed nakijken. De eieren zijn zo'n 35 x 25 mm.
Alle eieren zijn overigens niet koud, ook al is er geen vogel te bekennen.
 Dat kan uiteraard ook door de zon komen. Dat weet ik niet.
Maar vreemd is het wel dat er geen vogels te zien zijn bij de  twee nesten.

Omdat ik met de auto was had ik geen markeerstokken bij me. Ha,ha. Die zaten aan m'n fiets die in de schuur stond thuis.
Maar een paar lijnen in het land - met de hak van de schoen - voldoen voorlopig ook goed.
Een mooie score.
Geduld wordt beloond.