Het is nog steeds te koud...?

Maandagmiddag weer even op de fiets naar de Wisentweg. Een frisse wind, maar met een heldere blauwe hemel.
Bij Koopman zijn ze aan het aardappels poten. Eerst gaan de poters er in, daarna de consumptie aardappelen. Het is nog wel vroeg, maar de afgelopen maand is het droog geweest en de grond is goed te bewerken. Bovendien wordt er wat regen verwacht i9n de loop van de week en dan is het niet verkeerd dat de aardappels er al in zitten.
Er is geen vogel te zien op de kavel. Dus na een poosje het land te hebben afgespeurd met de kijker besluit ik maar om weer terug te gaan. Ik maak nog een praatje met Koopman sr. over van alles en nog wat: de droogte, de politiek, de jacht en wat dies meer zij.
Dan, als ik terug fiets zie ik op de hoek van de Wisentweg met de Swifterringweg een grote groep vogels vliegen. Ik kan ze eerst niet thuisbrengen, ze vliegen onrustig heen en weer en zijn te ver weg. En als ze op de grond gaan zitten zijn ze haast onzichtbaar: hun bovenkleed verdwijnt als het ware geheel in de kleur van de aarde.
Ik besluit om een eindje verder te fietsen, de bocht om zodat ik de zon in de rug heb.

En dan zitten ze goed in beeld. Een grote (!) groep goudplevieren.  Zeker een 150-tal. Het is een mix van volwassen dieren die op kleur zijn en jonge dieren, én vogels nog in winterkleed. Een mooi gezicht. En verrassend hoe zo ook vanaf deze zijde, dus met de zon in de rug, kunnen wegvallen in het land.

Zoals dat meestal gaat, gaan ze opeens, zonder merkbare aanleiding op de vleugels en verdwijnen in noord-oostelijke richting. Het land verder leeg achterlatend.

Op deze eerste lentedag...

Op deze eerste lentedag, 21 maart 2011, op de fiets naar de Wisentweg. Het is de eerste keer dat ik weer het veld in ga om de weidevogels te lokaliseren. Het is mooi, zonnig weer hoewel het nog fris is in de lucht.
Dat denken de kieviten ook. Op de gehele kavel van Koopman is het nog erg rustig, behalve een paar graspiepers die heen en weer vliegen. Maar het is mooi om gewoon even in de slootwal te zitten.
De kavel is deels al ingezaaid. Links achter -daar waar vorig jaar de kieviten en de bontbekplevier zaten in de bieten-  staat nu wintertarwe.
Ik weet nog niet wat dat betekent voor de eventuele nesten. Dat hangt wel af van de mate waarin de tarwe aaneengesloten groeit. Kieviten nestelen weliswaar wel op grasland (tarweland in dit geval), maar dan liefst op open plekken.Nog liever op schaars begroeid terrein.
Dat kan dus ook betekenen dat ze hun terrein verplaatsen.
Ik maak nog even een praatje met de Koopmannen en fiets weer terug.
Vooraan aan de Wisentweg, op de hoek met de Biddingweg zitten wel 2 kieviten in het land. Ik had ze op de heenweg al gehoord maar nog niet gespot.  Ze zijn het terrein wat aan het afbakenen. Er is wat territoriumgedrag te zien, maar het gaat nog niet vol uit. Ik zit het een kwartiertje aan te kijken en fiets dan weer verder via de Swifterringweg naar de Dronterweg. Mijn GPS meldt dat de brug die daar over de vaart gaat  op zeeniveau ligt.
Dat is grappig. Als er nog eens een dijkdoorbraak komt hou je op die brug nét droge voeten.
Langs de Dronterweg terug naar Lelystad.
Ik hoor de eerste tjiftjaf van het jaar!
Volgende week maar weer eens kijken.

Daar gaan we weer.

Deze week de startbijeenkomst weidevogelbescherming 2011 voor het gebied Lelystyad/Swifterbant.
Een 18-tal meer of minder grijze koppen- er waren ook wel wat jongeren- in vergadering bijeen aan de Bronsweg. Ik ben er op de fiets naar toegegaan.
Op de terugweg reed ik samen op met Ebele v.d.Veen. Die reed op een elektrische fiets. Haha. Ik trapte me het gompes, en hij dacht dat-ie mij moest bijhouden.
Ik was daardoor in elk geval weer snel thuis...
De kavels zijn verdeeld, de materialen verspreid en we kunnen weer aan de slag.
Ik heb afgesproken dat ik weer naar Koopman aan de Wisentweg ga, en ook wat vaker zal kijken op de Vlotgrasweg bij het Natuurpark.
Iemand wees mij ook nog op een kavel aan de Biesweg bij een biologische boer. Hij staat op de lijst, dus ik denk dat ik ga kennismaken en op de kavel ga kijken als hij dat goed vindt.
Op dit moment is het weer uitnodigend. De lente is in aantocht.
In het land het eerste kievitsei al gevonden. Ik heb er hier in de polder nog niets van gehoord.