Het is nog steeds te koud...?

Maandagmiddag weer even op de fiets naar de Wisentweg. Een frisse wind, maar met een heldere blauwe hemel.
Bij Koopman zijn ze aan het aardappels poten. Eerst gaan de poters er in, daarna de consumptie aardappelen. Het is nog wel vroeg, maar de afgelopen maand is het droog geweest en de grond is goed te bewerken. Bovendien wordt er wat regen verwacht i9n de loop van de week en dan is het niet verkeerd dat de aardappels er al in zitten.
Er is geen vogel te zien op de kavel. Dus na een poosje het land te hebben afgespeurd met de kijker besluit ik maar om weer terug te gaan. Ik maak nog een praatje met Koopman sr. over van alles en nog wat: de droogte, de politiek, de jacht en wat dies meer zij.
Dan, als ik terug fiets zie ik op de hoek van de Wisentweg met de Swifterringweg een grote groep vogels vliegen. Ik kan ze eerst niet thuisbrengen, ze vliegen onrustig heen en weer en zijn te ver weg. En als ze op de grond gaan zitten zijn ze haast onzichtbaar: hun bovenkleed verdwijnt als het ware geheel in de kleur van de aarde.
Ik besluit om een eindje verder te fietsen, de bocht om zodat ik de zon in de rug heb.

En dan zitten ze goed in beeld. Een grote (!) groep goudplevieren.  Zeker een 150-tal. Het is een mix van volwassen dieren die op kleur zijn en jonge dieren, én vogels nog in winterkleed. Een mooi gezicht. En verrassend hoe zo ook vanaf deze zijde, dus met de zon in de rug, kunnen wegvallen in het land.

Zoals dat meestal gaat, gaan ze opeens, zonder merkbare aanleiding op de vleugels en verdwijnen in noord-oostelijke richting. Het land verder leeg achterlatend.